چرا با پَستونویسی نویسنده‌ی حرفه‌ی نمی‌شویم؟
از شما چه پنهان دو سال پیش اشتباه دیگری را در مسیر نویسندگی‌ام یافتم که مربوط می‌شد به پَستونویسی یعنی این‌که متن‌هایم را نه آفتاب دیده بود و نه مهتاب همین باعث شده بود انگیزه‌ای کافی برای نوشتن، بازنویسی کردن نداشته باشم. و نوشتن به فردا و فرداهای دیگر سپرده شود.
برای آن‌که موضوع را خاتمه دهم سایت، کانال تلگرام و پیج اینستاگرام راه‌اندازی کردم. البته به خودم یادآور شدم نه تعداد افراد و نه بازدید‌کنندگان نباید برایت مطرح باشد.
زیرا برای یک نویسنده نوشتن، بازنویسی و انتشار باید مهم باشد.
امروز که دو سال از انتشار نوشته‌هایم می‌گذرد مزایای آن بیش از پیش برایم آشکار شده است که در ادامه به صورت فهرست‌نویسی از آن پرده برمی‌دارم.
۱) نوشته‌ها با انتشار طبقه‌بندی و منسجم می‌شوند و در قالب‌های مختلف مثل
نقل‌قول‌نویسی، خرده خاطره، کاریکلماتور، آموزش نویسندگی، معرفی فیلم و معرفی کتاب قرار می‌گیرند. پس باعث نظم‌دهی به نوشته‌ها می‌شود.
۲) بازنویسی و بازبینی با انتشار بسیار مهم‌تر مطرح می‌شود.
۳) بر روی واژگان بیشتر حساس می‌شویم و انگیزه‌ی می‌شود که معنی، مترادف و ریشه‌ی کلمات آشنا شویم تا کلمات مناسب‌تری پیدا کنیم.
۴) با انتشار انرژی و شوق نوشتن دوچندان می‌شود و دقیق‌تر به زندگی خودمان و حتا اطرافیان نگاه می‌اندازیم تا ایده‌یابی کنیم.
۵) انتشار انتقال آن‌چه آموخته‌ایم هم است و برای همین دلیلی برای یادگیری و آفریدن بیشتر ما می‌شود.
۶) انتشار باعث می‌شود به انسان تأثیرگذار تبدیل شویم و اعتمادبه‌نفس بیشتری کسب کنیم.
۷) انتشار باعث می‌شود از کمال‌گرایی دور شویم و یک فرد عملگرا شویم.
۸) انتشار باعث می‌شود به درست‌نویسی و ویراستاری متن بیشتر اهمیت داده شود.
۹) انتشار باعث می‌شود یک قدم به محقق شدن هدف بزرگ‌مان یعنی نویسندگی و چاپ کتاب نزدیک‌تر شویم.
۱۰) انتشار باعث می‌شود منظم و قاعده‌مند به نوشتن بپردازیم.
۱۱) انتشار باعث می‌شود اندیشه‌های‌مان را بسنجیم و تجربه کسب کنیم.
۱۲) انتشار باعث می‌شود از حاشیه‌ی امن خودمان بیرون بیاییم و در معرض انتقاد و دیده شدن قرار بگیریم.
۱۳) انتشار باعث می‌شود برند شخصی ما ساخته شود و به تمایز برسیم.
امیدوارم شما هم متقاعد شده باشید که انتشار کلیدواژه اساسی و مهم نویسندگی است.
نویسنده: سمیه فروزنده
آخرین دیدگاه‌ها