۵ تا ۵ دقیقه طلایی نویسندگی
زمان زیادی است که از تکنیک ۵ تا ۵ دقیقه استفاده می‌کنم. زمان‌های کوچک و بلااستفاده را خوب زنده و احیا می‌کند.
با خودم می‌گویم همین ۵ دقیقه و دست به کار می‌شوم. می‌نویسم. یا مطالعه می‌کنم به این ترتیب نوشتن، خواندن در تمام لحظات روزم جاری می‌شود. و گاه آن‌چنان مسحور نوشتن و خواندن می‌شوم که زمان از یادم می‌رود و گاه زمان از من ساعت‌ها آرام همچون آب عبور کرده است. و من گذر آن را لمس نکرده ام.
بنابراین تکنیک ۵ تا ۵ دقیقه را در کارهای دیگر هم استفاده می‌کنم. برای کارهای روزانه مثل نظافت منزل، لباس اتو کردن و…
پس کارها خرد و کم حجم می‌شوند. به این ترتیب همیشه کارها انجام شده است. حالا به نظر شما از این ۵ تا ۵ دقیقه دیگر کجا می‌شود استفاده کرد؟
درست است برای استراحت‌های کوتاه تا همیشه سرحال باشیم. برای پیاده‌روی، ورزش، نوشتن صفحات صبحگاهی حتا برای شروع یک رمان یا یک داستان کوتاه حتا در مورد وقت گذاشتن برای عزیزان‌مان، برای فرزندان‌مان، صحبت کردن با آن‌ها، شعرخوانی، رونویسی از یک جمله.
و گاه همین ۵ دقیقه‌ها می‌رسد به دریایی از ایده، نوشته و باعث می‌شود ذهن با حجم زیادی از کار مواجه نشود. گارد نگیرد و بهانه و اما و اگر پشت سر هم ردیف نکند. نفس راحت بکشد و بگوید خوب ۵ دقیقه است مشکلی نیست، بفرما انجام بده.
به این ترتیب از این ترفند هوشمندانه باید بهره‌ها ببریم تا غرق در کار شویم و گاه ساعت‌ها کار ادامه پیدا کند مثل همین یادداشت که در چند ۵ دقیقه‌‌ی مُرده نوشته شده است. در مطب دکتر، در کتابخانه، در ماشین و…
پس به این نتیجه می‌رسم که با ۵ تا ۵ دقیقه اهداف و کارهای روزمره را به کوچک‌ترین بُعد و حجم آن خُردِ خُرد کنم. و همین یعنی انجام دادن آن کار. حتا به این طریق می‌توانیم یک مشکل بزرگ را به قسمت‌های کوچک تقسیم کنیم و هر بار در یکی از این ۵ دقیقه‌ها به حل آن بپردازیم.
زیرا یک ضرب‌المثل فرانسوی می‌گوید:
« گام اول، انسان را به برداشتن گام‌های بعدی ملزم می‌کند.»
پس هر بار یک قدم کافی است. حال دیگر سنگ هدف به آن بزرگی هم نیست که می‌گویند تا نشانه‌ای نزدن باشد. زیرا سنگ به سنگ‌ریزه‌های ریز ریز بدل شده است.
تا بتوانیم آن را درست به هدف بزنیم. و مطمئن باشیم همین گام‌های کوچک و ذره‌بینی گام‌های هستند به سوی موفقیت و پیروزی. تا هم‌چنان پیش برویم. و از همین تکه‌های کوچک ۵ دقیقه برای تغییر و درست کردن زندگی‌مان بهره‌ها ببریم.
و اکنون به جملهٔ جولیا کامرون بیش از پیش باور دارم که می‌گوید:« روزی پنج دقیقه بهتر از روزی صفر دقیقه است. زیرا پنج دقیقه ممکن است به ده دقیقه کشیده شود. چه بسا انجام کوتاه مدت کاری شور و اشتیاق دراز مدت آن را ایجاد کند.»
پس شما هم این ۵ دقیقه‌های طلایی را غنیمت بدانید و یکی از آن‌ها را شروع کاری بزرگ مثل نگارش یک رمان بدانید و تنها به آغاز کار بیندیشید.
نویسنده : سمیه فروزنده
آخرین دیدگاه‌ها